Schafottfahre

Hät en Jong sech wat enne Kopp gesatt,
dann düt hei dat,
do kann hei all de Sakes feene,
die me bruck, öm wat tesametebeene.
Tewj decke Balkes, en Tau, en Döör,
en Faat, on wat kömb sös all vör,
dat me bruck, en Schafott te baue,
kott an’t Water et tesametehaue,
sech aftedäuje en Bohnelatt,
en Schubbs on af geht dat.
En betje mot me balancieren,
dän Holt en’t Faat ni te verlieren.
On bliew en dän Dreck de Bohnestang stecke,
dou düs dej te witt noh vören räcke,
do läesse met de Kond en’t Natte
on höls dej fast anne Bohnelatte.
De Jonges häwen grooten Jucks,
ma dou häss wall en naate Bucks.
Schläch wör et, wenn dat de Moder sög,
äwel die sütt necks, et owends ös de Bucks
we’er drög.